Spaanse zomers: 5 favorieten aan de Costa Brava
Een droom van een wijnkaart (en dat aan het strand!), de ultieme tomatensalade en vooral: een schaal vol kreeft met gebakken eieren.
De korte versie van mijn vakantie: ik ben KAPOT. De wat langere versie is dat ik vanwege een ongelukkige combinatie van freelancen en co-ouderschap dit jaar niet langer dan acht dagen naar de Spaanse kust kon. En dus heb ik in die acht dagen zo’n beetje alles gepropt wat ik normaal in drie weken doe. Van een familiediner met een pan paella op open vuur tot eindeloos koken voor mijn zoon en zijn vrienden. En van avondenlang wijn drinken met mijn vriendin en kookboekenschrijver Merijn Tol en haar man die een paar dagen langskwamen tot - je verwacht het niet - zoveel mogelijk uit eten gaan.
Dat kan aan de Spaanse Costa Brava volop. Want ElBulli mag dan al jaren dicht zijn, dat neemt niet weg dat je in dit deel van Spanje nog steeds geweldig kunt eten. Het gaat alleen niet vanzelf. Het gros van de adressen wordt - zeker in de zomermaanden - overspoeld door toeristen en op de meeste plekken krijg je op z’n best middelmatig gefrituurde vis met een glas al even middelmatige wijn. Dat wil niemand, zeker ik niet. Maar als je goed zoekt, met een boog om de publieksfavorieten heenloopt en genoeg Spaanse chefs om advies vraagt, kom je op geweldige plekken. Niet voor niets doe ik in deze regio nog bijna elk jaar nieuwe ontdekkingen.
Dit keer vond ik misschien wel de beste wijnkaart van de Spaanse kust, pal aan het strand. Ik ging terug naar L’Escala om de ansjovis van mijn dromen te proeven. Ik at een tomatensalade waar ze in de Hof van Eden jaloers op zouden zijn. Ik proefde garnalen van 15 euro per stuk die echt elke cent waard zijn. En ik sloot af met een super snobistische versie van de kapsalon: een grote schaal vol kreeft, friet en gebakken eieren, bedolven onder salsa romesco.
In deze nieuwsbrief vind je een aantal van mijn oude én nieuwe vondsten aan de Costa Brava. Die nieuwe zijn gereserveerd voor VIP-leden; er zijn aan de Spaanse kust per slot van rekening al genoeg restaurants ten onder gegaan aan hun eigen succes, dus een béétje exclusiviteit kan geen kwaad.
1. VINILO
De ansjovis van mijn dromen? Die eet je bij Vinilo in L’Escala. Deze plek ontdekte mijn vriend vorig jaar bij toeval toen we een bezoek brachten aan het ansjovismuseum. Dat museum kun je met een gerust hart overslaan, maar in L’Escala koop je wél steengoede ansjovis (hier lees je bij welke winkel je precies moet zijn).
Vinilo serveert diezelfde visjes - uiteraard met verrukkelijke en flinterdunne pan con tomate. Vorige week gingen we dan ook terug, dit keer met vrienden die uitsluitend natuurwijn drinken. Komt goed uit, want hier staan de mooiste van de regio op de kaart. Wat we nog meer proefden? Kroketten van gambas rojas, salade van tomaten uit eigen tuin en zalige kalfstong. Carrer Port d'en Perris 2, L'Escala, Girona
2. ANALOGIC
Dit restaurant ligt niet aan de kust, maar voor een diner met uitzicht op een wijngaard rijd ik graag om. Analògic hoort bij het wijnhuis van de Nederlandse wijnmakers Dido en Jurriaan: Vinyes Tortuga. Het is bijna onvoorstelbaar hoe snel hun succes groeit, want hun wijnen staan inmiddels bij bijna alle goede restaurants in de regio op de kaart.
Bij Analògic kun je ze proeven. Mijn favoriet? De Little Fluffy Clouds, gemaakt van muscat en macabeo. En dan is er nog het eten: pretentieloze gerechten aan lange picknicktafels met geruite kleden, waaronder veel vis, taco’s en goede flan. Ook leuk: voor 25 euro per persoon krijg je voorafgaand aan je lunch of diner een tour door de wijngaard en wijnkelder van Tortuga (let op: dit moet je reserveren). Carrer d'Entrada, Rabós, Girona