Noodpakket voor foodsnobs
35 dingen die je in huis moet hebben om een ramp lekker door te komen. En ook: wat je vooral níet moet kopen.
Welkom aan mijn tafel! Ik ben deze tweewekelijkse nieuwsbrief gestart om mijn tips, trendverhalen en favoriete adressen te delen. Wat begon als experiment is nogal geëscaleerd. Sinds een paar weken staat De Tafel van Grimm zelfs in de wereldwijde top-100 betaalde Substacks over eten en drinken. En dat allemaal dankzij jullie support, dus: dankjewel!
Mocht je hier nieuw zijn: onderaan deze nieuwsbrief vind je de rubriek What’s Cooking met de laatste trends en prangend culinair nieuws. De vorige edities van mijn nieuwsbrieven, al mijn reistips en trendverhalen lees je hier terug. En mijn wekelijkse restaurantrecensie? Die staat uiteraard elke zaterdag in Het Parool.
Ik waarschuw maar vast: in deze nieuwsbrief staan nogal wat onsmakelijke foto's. Dat komt omdat ik me besloot te verdiepen in noodrantsoenen. Sinds de overheid ons met klem heeft geadviseerd een noodpakket in huis te halen, beleven webshops als noodrantsoen.nl en prepshop.nl gouden tijden. Je koopt er complete overlevingspakketten waar je maanden en soms zelfs jaren van kunt eten, zoals deze van 7,999,20 euro. Maar er zijn ook losse producten verkrijgbaar: van hamburgers die een kwart eeuw houdbaar zijn tot kaas uit blik. En van gevriesdroogde stamppot tot puddingpoeder – je kunt het zo gek niet bedenken.
Omdat ik altijd alles wil proeven - ook, of misschien wel juíst als het smerig klinkt - bestelde ik een hele rits van die preppersmaaltijden. Hoe die smaken? Daarvan doe ik hieronder verslag. Maar zoals je aan de foto’s kunt zien was het merendeel zo smerig dat ik een alternatief bedacht.
Het resultaat is een noodpakket voor foodsnobs. Een lijst ingrediënten die iedereen in huis zou moeten hebben om een willekeurige ramp lékker te overleven. Maar eerst: wat je vooral níet moet kopen.
Wat je niet moet kopen






Gevriesdroogde zuurkoolstamppot
Toen ik de verpakking opende, herkende ik de geur meteen: zo ruikt een caviahok dat je vergeten bent schoon te maken. Ik weet dat, want ik had vroeger een cavia. Wonderlijk genoeg lijkt ook de structuur van gevriesdroogde stamppot een beetje op zaagsel. Bij dat zaagsel doe je een halve liter warm water. Als je het doorroert, ontstaat er een brokkelige puree. Daarin proef je wel zuurkool - maar helaas ook een niet te missen vleugje van een met pies doordrenkt caviahok.
Twintig jaar houdbare maaltijdkoekjes
Veruit het minst smerig in deze lijst zijn deze eindeloos houdbare maaltijdkoekjes. Ze lijken op een droge variant van een Liga. Nu hoor ik je denken: Liga’s zíjn toch al gortdroog? Dat klopt. Maar het kan blijkbaar altijd erger.
Risotto met eekhoorntjesbrood uit een zakje
Hier had ik me het meest op verheugd, want ik hou heel erg van eekhoorntjesbrood. Je vult het zakje met kokend water, laat het een kwartier afgesloten staan en dan is het klaar. Het ruikt en smaakt inderdaad naar paddenstoelen - maar dan wel paddenstoelen die al een keer eerder gegeten zijn.
Kaas uit blik
Het idee van ingeblikte kaas vind ik ingewikkeld. Maar je moet dit soort dingen natuurlijk in de context zien. Want stel: je zit al tijden binnen en hebt bijna niets meer in huis. Je vindt toch nog ergens een fles wijn en wil daar graag iets bij snacken. Zou je dan blij worden van kaas uit blik? Het antwoord weet ik inmiddels: nee. Als je een hap van deze kaas neemt, wordt het vreemd korrelig in je mond. Bovendien is de kaas zo intens zout dat je na elke hap minstens een half glas wijn nodig hebt om je dorst te lessen. En dat is dan weer heel erg zonde van die laatste fles wijn.
Een hamburger die je een kwart eeuw kunt bewaren
Geen idee hoe een beschimmelde hamburger eruitziet, maar toen ik deze uit de verpakking haalde schrok ik me wezenloos. Onterecht: het bleek geen schimmel, maar witte uitslag veroorzaakt door het vriesdrogen. Je bereidt de hamburger door hem 25 minuten te koken zodat hij voldoende vocht op kan nemen. Daarna moet je hem even afdrogen. De slotzin van de bereidingswijze vind ik legendarisch: afdrogen en smullen maar! Enfin. Eenmaal afgedroogd was de witte uitslag weg, maar zag de burger eruit als een close-up van iemand met een extreem pokdalige huid. En de smaak? Die was gelukkig lang niet zo erg als ik had verwacht, maar de nat-brokkelige structuur was dat wel. Ik kwam dan ook niet verder dan een minuscuul hapje - ook omdat ik het opeens een nogal luguber idee vond om iets te eten wat misschien al jaren dood was.
Luxe herfstschotel met rundvlees uit een zakje
Je scheurt de zak open, giet er kokend water bij, roert het door elkaar en laat het even staan. Het resultaat is een wormvormige pasta met minuscule blokjes vlees, wortel en ook: blauwe besjes. Iemand heeft hier duidelijk zijn best op gedaan, dat wel. Maar meer dan één hap kreeg ik niet weg.
Pudding van een poedertje
Tot slot een toetje. Want wie wil dat nou niet: een chocoladepudding die je een kwart eeuw kunt bewaren? Je mengt de inhoud van het zakje met koud water, zet het een kwartier in de ijskast en dan is het klaar. Alhoewel, klaar? Het is inderdaad opgesteven en het ruikt misschien naar Nesquik, maar het smaakt naar een glas goedkope chocomel aangelengd met water.
Het noodpakket voor foodsnobs
Het mag duidelijk zijn: een ramp overleven kan stukken smakelijker. Daarom bedacht ik een alternatief. Mijn noodpakket voor foodsnobs bestaat uit een lijst van 35 dingen die je in huis moet hebben om een driedaagse ramp met smaak te kunnen overleven. Van het betere blikvoer tot koffie die je zet zonder warm water. En van de beste smaakmakers tot een écht goede pastasaus uit blik (en nee, ik had ook niet gedacht dat ik die ooit nog eens zou tippen).
Tot slot: ik ben er bij het samenstellen van deze lijst van uitgegaan dat je geen elektriciteit hebt. Dat betekent dus ook geen ijskast, geen vriezer, geen oven, geen waterkoker en - the horror - geen espressomachine. Wel ga ik ervan uit dat je een gasstelletje én een voorraad water in huis hebt.
De betere blikken en potten



Confit de canard
Sowieso onmisbaar in je voorraadkast: een blik confit de canard. Hoewel je gekonfijte eendenbouten het beste in de oven kunt opwarmen, lukt het ook prima in een pan. Zet eerst het nog dichte blik tien minuten in warm water. Dan smelt het vet en kun je de eendenbouten makkelijker uit het blik halen.
Bak ze even in de pan. Gebruik het eendenvet dat in het blik overblijft om aardappeltjes in te bakken en serveer ze bij de eend.
De betere bonen & peulvruchten
Ook als er geen ramp op de loer ligt, heb ik altijd een voorraad bonen in huis. En dan bij voorkeur boterbonen en cannelinibonen. Ik gebruik ze vaak in salades, maar ook in stoofgerechten. En ik wéét dat gedroogde bonen lekkerder zijn, maar aangezien een beetje ramp ook voor een watertekort zorgt, lijken blikken me een beter idee. Let wel op: het kwaliteitsverschil tussen een willekeurig potje uit de supermarkt en een van een delicatessenwinkel kan gigantisch zijn. Ik koop de mijne van La Bio Idea (bij Ekoplaza). Uitzondering op de regel: linzen. Linzen hoef je niet te weken en koop je wél gedroogd, liefst die uit Puy.
Geroosterde paprika
Op sandwiches, door sauzen, in je bonensalade… geroosterde rode paprika is eigenlijk ook onmisbaar als er géén ramp is. Let wel op: de echte snob eet uitsluitend paprika’s die op houtskool zijn geroosterd - en die zijn er ook in blik. Ik zweer bij die van Adolfo Sádaba.
Benieuwd naar de overige 32 producten uit mijn noodpakket voor food snobs? Om verder te lezen, moet je lid zijn van mijn VIP-tafel. Dan krijg je niet alleen de volledige nieuwsbrief te zien, maar heb je ook altijd en overal toegang tot mijn archief met de beste adressen ter wereld.