48 uur eten & inslaan op Texel
12 tips voor Texel. Van verrukkelijk flatbread tot perfecte pain au chocolat. En van een Texelse koffiezaak tot een Marokkaanse brunchplek - en alles daartussenin.
Welkom aan mijn tafel! Ik ben deze tweewekelijkse nieuwsbrief gestart om mijn tips, trendverhalen en favoriete adressen te delen. Wat begon als experiment is nogal geëscaleerd. De Tafel van Grimm staat nu zelfs in de wereldwijde top-100 van betaalde Substacks over eten en drinken. En dat allemaal dankzij jullie support, dus: dankjewel! Mocht je hier nieuw zijn, onderaan deze nieuwsbrief vind je de rubriek What’s Cooking met de nieuwste trends en een selectie van het laatste culinaire nieuws. Alle vorige edities van deze Substack, met al mijn reistips en trendverhalen, lees je hier terug. En mijn wekelijkse restaurantrecensie? Die staat elke zaterdag in Het Parool.
Tot voor kort was Texel niet bepaald mijn favoriete Waddeneiland. Hoewel ik er jaren geleden een paar keer best goed heb gegeten (vooral bij restaurant Bij Jef) herinner ik me vooral de spare rib-horeca, de Duitsers en de auto’s - al krijg je dat laatste al snel als je Vlieland bent gewend.
Geen idee of Texel de afgelopen jaren erg is veranderd, of dat ik er al die tijd hartstikke naast heb gezeten, maar mijn vriend en ik hadden er vorige week de tijd van ons leven. We waren er een paar dagen voor het huwelijk van vrienden, een onvergetelijk feest waar niemand minder dan Maik Kuijpers (jarenlang executive chef van De Librije***) kookte.
Toen we voorafgaand aan het feest Texel gingen verkennen, vielen we van de ene verbazing in de andere. We dronken een aperitief met garnalenkroketten en zelfgemaakte chips van Texelse aardappel bij het ene adres en schoven daarna aan bij een nieuwkomer waar we een paar simpele maar steengoede groentegerechten uit de houtoven aten. De volgende dag ontdekten we een bakker die in een voormalige garage topkwaliteit vienosserie bakt, een ontbijtplek met een kaart vol çilbir en andere Havermelkelite-favorieten en een Marokkaanse brunchplek met semolina-citroencakejes. Daarna gingen we op bezoek bij een slow-food schapenkaasmaker en sloegen we zo’n beetje alle streekproducten in die we konden vinden. Met een gigantische kater en een auto vol Texels lam, duindoornbessenyoghurt, lokale citroenboontjes, Waddenaardappels en paardenbloemensiroop reden we de dag na het huwelijk terug naar Amsterdam - onderweg druk aantekeningen makend voor mijn nieuwsbrief. Want hoewel er eigen een heel andere Substack op de planning stond, moest en zou ik deze adressen natuurlijk met jullie delen.
1.Restaurant Branding & Citrus
Als je één restaurant op Texel niet mag overslaan is het Branding & Citrus. En als er dan één gerecht is dat je daar zeker moet bestellen is het flatbread met mosselen. Het heeft precies de juiste geblakerde randjes en precies de juiste rokerigheid die dan weer zo precies het juiste contrast vormt met het delicate mosselvocht, de knoflook, citroen en gesmolten boter. Een week later heb ik nog steeds spijt dat ik het niet nog een keer heb besteld.
Eigenlijk alles wat hier in de houtoven wordt bereid, getuigt van zo’n goed gevoel voor simpele maar gulle, Mediterrane smaken dat het moeilijk te geloven is dat Sjoerd Malschaert gewoon een hobbykok is. Zijn vijfgangenmenu kost 55 euro, maar je kunt ook à la carte eten. Wij deden dat laatste en proefden geroosterde prei met bagna cauda, maar ook bloemkool met abrikozenchutney, pesto van brandnetels uit eigen tuin en Texelse schapenkaas en een van mijn favorieten: gegrilde radicchio met cashewcrème en bloedsinaasappel. Overigens is er ook genoeg te bestellen voor vleeseters. Wij aten bijvoorbeeld tartaar van Texels rund met jus van paling en gedroogde coquilles en iets te veel aardappel (maar goed, het is geen Proefwerk).
Let op: Sjoerd kookt maar drie avonden per week, zorg er dus voor dat je sowieso op een donderdag, vrijdag of zaterdag op Texel bent. Vismarkt 6, Den Burg
2. Ecofarm De Waelde
Een kleine waarschuwing vooraf: vijf minuten wandelen in de weelderige tuin van De Waelde en de kans is groot dat je avondenlang op Funda naar boerderijen op Texel zoekt. Ik vond het in ieder geval ineens onbegrijpelijk dat ik mijn appartement in Parijs niet al lang en breed verruild had voor het platteland en droomde dagenlang van buitenkeukens, kippen en op blote voeten door mijn eigen moestuin. Dat is dus wat deze ecofarm met je doet. Maar goed, ik ging erheen omdat ik hoorde dat ze een goede boerderijwinkel hadden. Die hebben ze ook, al is het aanbod wat minder uitgebreid dan ik hoopte. Ik kocht er siroop van paardenbloemen, zelfgemaakte appelazijn, flessen sap van eigen appels en eieren van de kippen die ik ook ooit wil hebben. Molenbuurt 3, De Waal