10 tips voor de perfecte foodfoto. En belangrijker: de etiquette
Hoe maak je een goede foodfoto? Wat is het geheim van mijn meest gelikete foto's op Instagram? Waarom stellen steeds meer restaurants een fotoverbod in? En wat is de foto-etiquette?
Op mijn telefoon staan 97.892 foodfoto’s. En ja, daar schrok ik zelf ook van. Toch weet ik het goed aan mezelf te verkopen: het zijn niet zomaar foto’s, maar aantekeningen die samen één groot archief vormen. Weggooien doe ik zelden, want beelden die in eerste instantie overbodig lijken kunnen jaren later opeens van pas komen. Zo zijn veel foto’s in mijn boek over Parijs gewoon met mijn iPhone gemaakt. Al die beelden laten ook zien hoe gerechten in restaurants zich door de jaren ontwikkelen: mijn lunch bij De Librije zag er vijf jaar geleden bijvoorbeeld totaal anders uit dan vorige maand. En dan zijn er nog de talloze foto’s die ik maak als ik aan het eten ben voor Het Parool: die gebruik ik als geheugensteuntje tijdens het schrijven van mijn recensies én om Proefwerk online te promoten.
Kortom: ik heb een beroepsmatig alibi om te pas en te onpas mijn telefoon te pakken en mijn bord te fotograferen. Dat neemt niet weg dat het fotograferen van eten bloedirritant kan zijn. Niet alleen voor je disgenoten en zelfs voor de mensen aan de tafel naast je, maar ook voor chefs die terecht bang zijn dat hun gerecht afkoelt. Bovendien ziet het er eigenlijk heel idioot uit, kijk maar:
In deze nieuwsbrief geef ik je daarom niet alleen 10 tips voor het maken van de perfecte foodfoto, maar leg ik ook uit wat de no-go’s zijn van fotograferen in restaurants. Ook vertel ik je waarom steeds meer horecagelegenheden het maken van foto’s verbieden. Tot slot deel ik het geheim van mijn meest gelikete foodfoto’s op Instagram.
FOTOVERBOD
Als ik met een groep collega’s aan tafel zit, voltrekt zich een wonderlijk ritueel. Zodra een nieuw gerecht wordt geserveerd, vallen de gesprekken stil. Iedereen grijpt naar zijn telefoon en begint zijn of haar bord te fotograferen. 30 seconden lang worden er zoveel mogelijk foto’s uit een zo gunstig mogelijke hoek gemaakt. Vervolgens worden de telefoons even snel weer weggelegd en gaan we verder waar we gebleven waren - totdat de volgende gang komt, dan herhaalt het ritueel zich.
Statussymbool
Journalisten en foodbloggers zijn allang niet meer de enigen die dit doen: bijna al mijn vrienden fotograferen hun croissants, matcha’s en desserts voor social media. Want laten zien wat én waar je eet, is laten zien wie je bent. We zijn inmiddels zo aan die eindeloze stroom foto’s gewend, dat je bijna zou vergeten hoe debiel het eigenlijk is dat we niet alleen onze gesprekken onderbreken, maar ook de beleving van het restaurant op pauze zetten.
Vrijwillig of gedwongen
Het gevolg? Steeds meer chefs zijn het zat en bannen telefoons uit hun restaurant. Driesterrenrestaurant Eleven Madison Park in New York introduceerde jaren geleden al speciaal ontworpen dozen waar gasten tijdens het diner hun telefoon in kunnen leggen zodat ze niet worden afgeleid. In sommige restaurants in Tokyo is het maken van foto’s helemaal verboden. Niet onlogisch: topsushi moet je eten zodra je hem krijgt aangereikt. Eerst uitgebreid foto’s maken is terecht een doorn in het oog van de sushimeesters.
Berlijn & clubs
Maar ook bij het inmiddels legendarische Nobelhart & Schmutzig in Berlijn zijn telefoons een no go. Om optimaal te kunnen genieten van je avond én uit respect voor de privacy van andere gasten is er een strikt fotografieverbod. Wie het overtreedt en toch een foto online plaatst, kan een mail verwachten met het verzoek de foto te verwijderen. De eigenaars haalden hun inspiratie voor deze maatregelen uit het Berlijnse nachtleven van de jaren negentig: in veel nachtclubs heerste toen een fotoverbod zodat iedereen kon doen en laten wat hij wilde. Om dezelfde reden zie je een toenemend fotoverbod in Amsterdamse clubs waar de camera van je telefoon bij de ingang wordt afgeplakt met een ronde sticker. Meer daarover lees je in dit verhaal dat afgelopen zaterdag in Het Parool stond. Die stickers zijn trouwens ook weer statussymbolen geworden: na afloop plak je ze op de achterkant van je telefoon zodat iedereen kan zien naar welke clubs je gaat.
The Row
Ook in de mode wordt geëxperimenteerd met fotobans: onlangs verbood modehuis The Row het maken van foto’s tijdens hun show. De pers moest het doen met beelden die na afloop door het modehuis werden aangeleverd. Hoewel veel aanwezigen flink pissig waren, vond ik het een slimme zet. Het vergroot niet alleen het gevoel van exclusiviteit dat zo bij The Row hoort, het zorgt er ook voor dat de gasten de show weer daadwerkelijk zien en beleven. Want ook een modeshow ervaar je heel anders als je niet bezig bent om zo snel mogelijk de eerste beelden online te zetten.
Joris Bijdendijk
Hoe zit het met fotobans in Amsterdamse restaurants? Ik ben ze nog niet tegenkomen, al experimenteerde Joris Bijdendijk er onlangs wel al mee. Zo mocht een aantal van zijn gerechten tijdens een recente pop-up niet worden gefotografeerd. De reden? De gerechten werden nog volop getest en Bijdendijk wilde niet dat er voortijdig foto’s op de socials kwamen te staan. Logisch én slim: zo’n maatregel geeft gasten een gevoel van exclusiviteit en het maakt degenen die er niet bij zijn extra nieuwsgierig.
ZO MAAK JE EEN GOEDE FOODFOTO
Eerst even dit: ik ben absoluut geen professioneel fotograaf. Ik maak al mijn foto’s met mijn iPhone, zonder extra belichting, zonder filters, zonder speciale apps. Daarbij houd ik deze 10 regels in mijn achterhoofd: